Martijn Sanders
Martijn Sanders studeerde aan het Utrechts conservatorium bij Henny Yana Diemer en aan de operaopleiding van de Universität für Musik und darstellende Kunst in Wenen.
Nadat hij een eerste prijs won op het Nico Dostal concours in St Pölten (Oostenrijk) debuteerde hij ter gelegenheid van de Wiener Mozartwoche als Papageno(Zauberflöte-Mozart en zong hij in datzelfde jaar de rol van Dandini(Cenerentola-Rossini) in het festival van Rheinsberg. Daarna vertolkte hij rollen bij oa de Wiener Kammeroper, Stadtheater Baden, Opera Trionfo en op verschillende internationale festivals. Hij was daarbij te horen in rollen als Conte Almaviva en Figaro(Le nozze di Figaro-Mozart),Don Giovanni (Don Giovanni-Mozart), Guglielmo(Cosi fan tutte-Mozart), Pimpinone (Pimpinone- Telemann),Uberto(La serva padrona-Pergolesi),Maitre Jean (La Colombe-Gounod),Escamillo (Carmen-Bizet),Basilowisch (Graf von Luxemburg –Lehar),Demetrius ( Midsummernightsdream-Britten), Riccardo(I puritani) en Sacha (Moskva chereomushki).
Bij de Nederlandse opera vertolkte hij rollen in Die Gezeichneten(Schreker),Tea(Tan Dun) en bij de Nationale Reisopera zong hij de rol van Patrocles in Tippet’s King Priam. Andere operaengagementen zijn Le Nozze di Figaro(Figaro) in Tokyo, The Rape of Lucretia (Junius) bij de Bankok Opera en Hanoioperahouse ,Escamillo bij de Opernfestspielen Klosterneuburg en in het Belgrade Music Festival zong hij de rol van Jovan in Isidora Zebeljan’s succesvolle opera Zora D.
Ook als liedzanger en concertsolist heeft Martijn Sanders een grote reputatie opgebouwd en is hij te horen op de belangrijke podia in binnen en buitenland.
Zo zong hij o.a Bach’s Matthäuspassion met het Residentieorkest olv Jaap van Zweden en John Nelson, Joseph in Berlioz’ L’ enfance du Christ met het Brabants orkest olv Michael Tabachnik, L’ami in Debussy’s La chûte de la maison Usher met het Radiofilharmonisch orkest olv Edo de Waart en met datzelfde orkest olv Alexander Liebreich de Don Quichotteliederen van Ravel en Ibert.
In de Zaterdagmatinee van het Concertgebouw was hij te horen als Protesilaos in Rudolf Escher’s Protesilaos en Laodamia.
Met het Limburgs symfonie orkest werkte hij samen in Mahlers’ Lieder eines Fahrenden Gesellen en met het Belgrade Philharmonic orchestra zong hij Poulenc’s Le Bal Masque.
Onlangs vertolkte hij bij de Neue Philharmonie Westfalen olv Heiko Mathias Foerster met groot succes de baritonsolo’s in Orff’s Carmina Burana.
Martijn Sanders debuteerde in de Münchener Philharmonie als Vitellius in Herodiade(Massenet) naast o.m Agnes Baltsa, en zong daar ook olv Marco Armiliato de rol van Johann in Werther (Massenet). In nov 2010 soleerde hij in Rachmaninov’s The Bells op het vierjaarlijkse Prins Clausconcert in aanwezigheid van HM Koningin Beatrix.
In 2012 zong Martijn Sanders zijn eerste Nabucco (Verdi) olv Tjalling Wijnstra en bij Opera Zuid was hij de afgelopen jaren als ensemblelid o.a te horen en te zien zien als Figaro, Popolani( Barbe Bleue-Offenbach) Papageno, Bonzo(Madama Butterfly-Puccini), Bretigny(Manon-Massenet), Tonio(Pagliacci-Leoncavallo), Sagrestano(Tosca-Puccini), Escamillo en Falke(Die Fledermaus-J.Strauss).
Martijn Sanders verleende zijn medewerking aan tal van radio en televisieuitzendingen w.o De Wereld Draait Door (VARA) ,NTR Podium, Tijd voor Max (MAX) en Vrije Geluiden(VPRO).
Martijn Sanders werkte verder samen met orkesten en ensembles als het concertgebouworkest, Münchener Rundfunkorchester, Symfonieorkest Vlaanderen, het Radio kamerorkest, Holland symfonia,het Nederlands kamerorkest, het Gelders orkest, het Nederlands blazersensemble, de Brandenburger symphoniker, het Orkest van de 18e eeuw en het Doelenensemble en werkte daarbij samen met dirigenten als Matthias Bahmert, Kenneth Montgomery, Micha Hamel, Lawrence Renes, Frans Brüggen, Jun Märkl, Etienne Siebens, Ingo Metzmacher, Reinbert de Leeuw, Otto Tausk, Tan Dun, Enrico Delamboye en Peter Dijkstra.